Naam: Jurgen Vossen  
Beroep: Fitnessinstructeur en verpleegkundige gehandicaptenzorg 
Opleiding(en): Sportkunde (afgestudeerd in 2018) 
Keuzevakken:  Tapen en bandageren, Sportmassage  
Minor: Toegepaste Psychologie

Wil je je jezelf eerst voorstellen?  
“Ik ben Jurgen, 24 jaar. Ik ben nu 3 jaar afgestudeerd en vanuit mijn laatste stage ben ik de sportschool ingerold. Daar doe ik nu van alles. Van groepslesinstructeur en personal training tot fitnesschema’s bouwen. Daarnaast werk ik in de gehandicaptenzorg. Dat klinkt niet heel logisch maar is begonnen met een klein baantje waarbij iemand vroeg of ik met mijn achtergrond een keer les zou willen geven op een gehandicaptenschool. Dat leek mij erg leuk en ben ik gaan doen. Zo ben ik er een beetje ingerold en nu zit ik daar op een gehandicaptengroep als begeleider.” 

Kun je iets vertellen over je ervaringen van de opleiding Sportkunde in het tweede jaar? 
“Ik liep stage bij bv Sport in Leeuwarden. Dit is een overkoepelende instelling die sportvelden en zalen beheren en verhuren aan verenigingen. Hier ging ik kijken wat er beter kan en daar een ontwikkelingsplan voor schrijven. Ik ging veel in gesprek met de afnemers zoals voetbalverenigingen om te kijken waar het spaak liep. Deze stage was twee dagen per week en een van de eerste serieuzere stages. Er hadden wel honderd dingen beter gekund en aan het eind van de stage had ik ook niet het idee dat dit het product was wat ik had willen opleveren. Toch heb ik veel geleerd. Vooral het netwerken op professioneel niveau. Er is meer geld in het spel en de verwachtingen zijn hoger. Dat maakt het een interessant spelletje. Behalve even kletsen moet je dan ook echt garant staan voor de producten die je levert. Je moet echt de kwaliteit waarborgen. Dat heeft mij veel opgeleverd.” 

Jij hebt een andere route gekozen en hebt in jaar 3 stage gelopen in Hongkong. Hoe kwam dat zo? 
“Ik zat nog in het curriculum waar je stage en scriptie apart van elkaar waren in jaar 4. Zelf heb ik nog de minor uit jaar 3 en de stage uit jaar 4 omgewisseld omdat ik de kans kreeg voor een buitenlandstage in Honkong. Ik wilde heel graag naar het buitenland maar ik kon niet echt iets vinden wat ik wilde doen. Via een docent ben ik in contact gekomen met alumni SGM Jinkit. Ik heb hem gevraagd of hij in de sport management werkte en of hij de mogelijkheid zag voor een stage. Ik kreeg direct een enthousiast berichtje terug en binnen 4 weken was alles geregeld en zat ik in Honkong.” 

“Ik heb daar stage gelopen op de University van Honkong bij het sportcomplex voor medewerkers en studenten. Ik begeleide daar studenten en medewerkers. 1 keer per jaar hebben ze daar de expert month waarin ze een maand lang alles gratis aanbieden. De hele maand staat dan in het teken van bewegen en stappen maken.”

“In de Chinese cultuur is het best wel een probleem dat er heel veel wordt gewerkt. Van 8 tot 8 achter je bureau is daar geen uitzondering. Ik kwam daar met de westelijke invloed. Kom van je bureau en ga wat doen. Even een frisse neus halen en dan weer studeren of werken. De prestatiedruk is zo ontzettend hoog in de cultuur. Wanneer leerlingen niet voldoen aan de verwachtingen van familie komt het wel eens voor dat iemand geen uitweg meer ziet. Dat is echt wel heftig. Ik ben dan onder andere met deze leerlingen gaan bewegen. Beginnen met wandelen en steeds verder uitbouwen naar een buikspierkwartiertje en bootcamp. Sport gebruikte ik hier in Hongkong echt als middel.” 

Wat heb je gedaan toen je terug kwam uit Hongkong? 
“Toen ik terug kwam uit Hongkong heb ik eerst de minor toegepaste psychologie gevolgd en daarna ben ik mijn scriptie gaan schrijven bij een sportschool in Leeuwarden. Daar heb ik een kwaliteitsonderzoek gedaan en een marketingplan geschreven. Ik werd de brug tussen de klant en het management. Waar ik het meeste van heb geleerd is ‘moeilijker’ zijn. Ik ben zelf niet de moeilijkste en zeg vaak ja, maar dat is niet altijd een goed idee dus soms moet je daar wat steviger in staan. Dat heb ik wel geleerd.” 

Wat zijn je toekomst plannen? 
“Achter een bureau zitten daar ben ik niet goed in ben ik achter gekomen. Dus dat wil ik ieder geval niet doen. Het jammere daaraan vindt ik wel dat er dan minder groei mogelijkheden zijn. In de sportwereld zijn de groeimogelijkheden vaak best wel klein bijvoorbeeld in een sportschool kom je niet verder dan manager, tenzij je eigenaar wil worden of een eigen sportschool wil. Dat zie ik mezelf niet doen dus daarin zit ik vrij snel aan mijn taks. Wat mij wel heel leuk lijkt om te doen meer richting de revalidatie en de zorgkant van het sporten. Bijvoorbeeld als Sportkundige in het ziekenhuis op de afdeling revalidatie.